Συναισθηματική νοημοσύνη στα Έξυπνα Παιδιά!!🙆♂️🙆♀️
Τα παιδιά θέλουν άραγε να μοιράζονται τα πράγματά τους;
Με αφορμή έναν ήρωα κινουμένων σχεδίων από ένα αγαπημένο παραμύθι των παιδιών με τίτλο “Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία” του Charles Dickens, ασχοληθήκαμε με την ερώτηση αυτή! 🌲🌲🎅🎅
Μπήκαμε στην θέση του Σκρουτζ και αναλογιστήκαμε πώς θα νιώθαμε αν δεν μοιραζόμασταν τίποτα με κανέναν. Απαντήσεις που δόθηκαν είναι: “Θα ήμουν μόνος μου” ή “Θα ήμουν λυπημένος που δε θα μοιραζόμουν και δε θα είχα φίλους”. Σειρά είχε ο χρωματισμός των πεταλούδων μας, από τη μια πλευρά με χαρούμενα χρώματα και από την άλλη με λυπημένα. 😊😥
Μέσα από το μουσικοκινητικό παιχνίδι “Μουσικά μαξιλάρια”, έπρεπε να χορεύουμε και όταν σταματά η μουσική να ενώνουμε την χαρούμενη πλευρά της πεταλούδας μας με τον διπλανό μας, γιατί όταν μοιραζόμαστε τη χαρά μας, γίνεται διπλή! 💕
Έπειτα, περπατούσαμε γύρω από τα μαξιλάρια και ενώσαμε τη λυπημένη πλευρά της πεταλούδας σηκώνοντάς την ψηλά, γιατί όταν μοιραζόμαστε τη λύπη μας, τη βλέπουμε να πετάει μακριά! Στο παιχνίδι μας, οι ομάδες της χαράς και του εγωισμού έπαιξαν με τελικό στόχο να κολλήσουν τα κομμάτια των πεταλούδων στις αντίστοιχες πλευρές. Ποιος θα κερδίσει; Η ανάγκη να μοιραζόμαστε με τους άλλους ή ο εγωισμός μας;💕💕
